Reha BAŞOĞUL- Küp Şekerden Düşgen

 

Bir zamanların ÅŸairi olmasına ÅŸaşırmamakla beraber, ölümüne Freud Ekolü’nü savunan, ironik bir ÅŸekilde antipsikiyatri savunucusu olan fransız psikiyatr. Borges’in “dilimden çıktıktan sonra söylediÄŸim ÅŸey artık bana ait deÄŸildir” mantığına, lacan da hemfikirdir, yani varlığını, dilin ona sunduÄŸu kadar tanıyabilen bir çerçevede oluÅŸturduÄŸunu savunur. Bastırma ve Yüceltme kavramlarını tek bir çatı altında birleÅŸtirmesi, bunun sebebi de kendi gerçekliÄŸiyle, düşüncesi arasında büyük ve belirgin fark olmasını saÄŸlayan kültürel özne pozisyonudur. Parçalanmış beden, ayna evresi ve odipial evre ile geliÅŸimi üçe ayırması Freud’un otoerotizm ve narsist evreleriyle örtüşür. Ona göre insan, düşlerinden yaÅŸam enerjisini alır ama hayalkırıklığıyla ilerler… 

Tüm bunların dışında dilin paradoksal ölçütleri konusunda kendisiyle hemfikir olsam da Lacan bir çok olguyu matematiksel açıklarken maalesef “matematik diliyle” saçmalamıştır. Bunun da detaylarını “Son Moda Saçmalar” kitabındaki Lacan incelemesi tavsiye edilir…